Ahmet Enes - Gön Gel |
Akıyor, geçiyor, gidiyor günler
Sebepsiz dön gel
Kalmadı yarına inancım, durgun hayatim
Dön gel
Umuyor, anıyor, bekliyor, bile bile insan
Dön gel
Senle gülerken, simdi sebepsiz kaldım
Bilsen
Her sabah uyanıp içimi nasıl acıtırsın
Gelsen
Çiçeklerle, şarkılarla karşılanırsın
Gitsen
Belki de kendinle yalnız kalırsın
Bir sen
Bu adamı böyle derinden acıtırsın
Gülsen
Çiçekleri, şarkıları kıskandırırsın
Ah sen
O geceler boyu kanıma isleyen yalnızlığımsın
Dön gel ask kocaman bir yalan
Her yolun sonunda sensin sana kalan
Anlar misin beni o zaman
Ne çok yenildi, nasıl sevdi bu adam.
Albüm : Ahval (2012) Ahmet Enes Biyofrafisi
0 yorum:
Yorum Gönder